Todas as vantaxes teñen o seu inconveniente. O correo electrónico ten o chamado spam, que vén sendo a versión en bits daqueles sobres de papel que contiñan propaganda ou certificacións de que ganaramos un precio exclusivo. Hai tempo, os email non desexados estaban empeñados en ofrecerme sistemas para que me medrara algo que me caracteriza como animal masculino, e agora inúndanme de ofertas de viagra e outros “fármacos populares” como eles lle chaman, considerando que se estimulan a función, quizais logo eu queira mellorar o órgano. A última moda en intromisión é tentar meterche virus co escusa da proximidade (as túas propias contas, ou as da familia, envíanche mensaxes en inglés) ou do medo: remitentes ameazadores tipo post@cia.gov ou mail@fbi.org aseguran que estiveche visitando alomenos 30 páxinas ilegais, e esixen que fagas o favor de contestar unhas preguntas. Entenrecedor.

Hai unha chea de estudios apocalípticos formalmente económicos sobre o spam. Un da empresa norteamericana Ferris Research asegura que os 4,4 segundos que se tardan en borrar cada email non desexado supoñen unhas perdas anuais de 890.000 millóns de dólares en EEUU e de 250.000 millóns en Europa, soamente para as empresas, sen contar a perda de tempo e traballo dos particulares. Mesmo Trend Micro, una empresa especializada en tornar dos virus e outra bichería informática argallou un programa gratuíto no que, introducindo o número de persoal con correo electrónico, o salario medio da xente, a cantidade de emails que se reciben e o tempo que os servicios informáticos dedican a amañar os prexuízos derivados deses problema, calcula o custo que causan (seguro que a cantidade resultante é inferior ó que vale comprar os programas de seguridade de Trend Micro). Aínda que peor é que gasten papel en tentar convencerte de que teñas unha visa-Real Madrid, ou que te chamen por teléfono para vender seguros.

A verdade, o spam molesta, pero eso das perdas millonarias non me cola, con perdón de Ferris e Trend. No cuarto de hora que mesmo o traballador máis eficiente dedica cada xornada a conversas telefónicas privadas ou mirar para os biosbardos, dálle tempo a eliminar 204,5 emails que lle prometen alongar a súa ferramenta (non precisamente de traballo). É o mesmo que os que calculan as perdas pola piratería, informática ou musical, partindo da base de que, sen piratería, a xente compraría os mesmos productos legais, e na mesma cantidade (e xa postos, tampouco se descontan os beneficios das empresas que fan spam, por algo no principal país productor, EEUU, non hai lexislación ningunha sobre o asunto).

Pero peor son cousas como o que acaba de entrar no meu correo. Baixo o saúda “Apreciable ejecutivo”, Quality Trainning invítame a participar nun “exitoso seminario” titulado “Contratación, Despido, Finiquito y Liquidación”, no que poderei aprender a controlar potenciais ameazas á miña productividade, como “Desarrollo de Sindicatos Rojos con objetivos y causas contrarias a los planes de la organización, o Demandas Laborales individuales y colectivas que pueden dañar gravemente a una empresa”. Afortunadamente, o seminario celébrase en México, co que se quero comentarlles o que me parece o seu seminario o único sistema que teño é vía email.

(mércores, 7 de decembro de 05)