Baixan as ofertas de alongamento viril e suben as de fármacos varios, alomenos entre os innúmeros mensaxes non desexados que inzan o meu correo electrónico, enviados por remitentes tan improbables como Isaia Mcgillivray, Sechnall Bavaro ou Dupe K. Dissertation. Non sei se é porque fixeron un diabólico prognóstico das miñas potenciais necesidades médicas ou porque é a moda. Debe ser o segundo: hai 30 anos un executivo da multinacional farmacéutica Merck dixo que era unha pena é que os únicos clientes sexan os enfermos, porque hai moitos máis sans, e agora as empresas do sector conseguiron transformar as molestias comúns en enfermidades. Ata o punto de que agora o producto rei das vendas por internet non é a Viagra, que ó fin e ó cabo responde a unha necesidade, senón o Tamiflu, que chega a custar 150 euros, cinco veces o prezo nas farmacias onde se vende, e máis ca unha doenza, o que remedia é un medo.

O Tamiflu (nome comercial do oseltamivir) está recomendado pola Organización Mundial da Saúde (OMS) como un dos antivirais a utilizar no caso da gripe aviar. Non é que vaia eu cuestionar os prestixiosos informes da OMS (a pesar de que hai poucos anos prohibiu un que aseguraba que o cannabis é máis inofensivo co alcohol ou o tabaco), pero segundo toda a comunidade científica, para o que sirve é contra a gripe común, e non contra a de orixe galinácea. E moito menos se a cepa H5N1 da gripe aviaria (a única que pode ser mortal en humanos) muta en contacto con outra propia da xente, o que convertería unha enfermidade que ata agora matou menos de 100 persoas en 9 anos en todo o mundo, en algo ben máis grave. Pese a que o tal Tamiflu estea por ver se sirve para algo, 40 gobernos xa encargaron moreas (o español, de 8 a 12 millóns de doses), e os laboratorios Roche que o fabrican tiveron hai uns meses que paralizar a súa distribución para evitar quedarse sen el para o que realmente serve (aliviar a gripe de toda a vida). Curiosamente, a outro fármaco, Relenza (zanamivir) tamén recomendado pola OMS que serve para o mesmo, sexa o que sexa, máis barato e de venda en España desde 2000, ninguén lle fai caso ningún.
Este non é un caso de victoria esmagadora dunha estratexia de marketing sobre outra, como foi a do video VHS sobre o Beta. É un caso de colegas, e non precisamente médicos. O goberno norteamericano foi o primeiro en promover o Tamiflu oficialmente a toda pastilla –nunca mellor dito- e a nivel mundial, quizais porque Donald Rumsfeld, o secretario de Defensa de Bush foi o presidente e sigue a ser accionista de Gilead Sciences Inc o laboratorio que o creou e que llo vendeu a Roche, reservándose unha porcentaxe das vendas. Logo de dez anos de intentalo en balde, Gilead obtivo da axencia norteamericana da alimentación e as drogas, a restrictiva FDA, a autorización para a comercialización doutro producto chamado aspartamo, tres meses despois de que Rumsfeld entrara no goberno de Reagan. O Tamiflu está relacionado coa morte en Xapón de 12 nenos que o consumiron, e con alteracións psiquiátricas, alucinacións ou doutro tipo, noutros 75, aínda que a FDA concluíu recentemente que non había probas suficientes para establecer a causa/efecto.

Non é de estrañar que aquí as pastillas as vaia almacenar o Ministerio de Defensa.

(martes, 21 de marzo de 06)