Posiblemente algúns de vostedes sexan dos que están máis que fartos da chea de promesas electorais que arroian con vigor primaveral. Outros, pola contra, serán deses que aprecian o espectáculo en todo o seu esplendor, como quen goza a cuberto do aparato eléctrico das tormentas de verán. Non poucos serán dos que agardan, medio interesados, medio resignados, a que escampe. En calquera dos casos, todos agradecerán unha pequena guía das promesas, para saber a que aterse.

     Hai catro anos había un enfrontamento ideolóxico e de grandes valores: a Guerra/ a Paz / que se vaia este tipo pordiós / non pares, sigue, sigue, etc/. Agora, a cousa parécese máis á guerra das operadoras de telefonía móbil, máis centradas en apañar clientes alleos que en dar un bo servicio ós propios. Así que estamos de cheo na etapa das tres G: as Grandes Gangas Globais: Ímoslle baixar os impostos a todos, e como mostra metemos a un rico despiadado para que vaia de ministro de Economía, din en Marianoestar. Eu doulles indiscriminadamente e a feito 400 euros en chamadas ós que se apunten, sexan de tarxeta ou de contrato, contraataca Zetafone. Logo están as medidas directamente pensadas como OPA Para Electorados Rivais, OPER. Un exemplo claro son eses 5.000 millóns de euros que Zetafone promete meter en mellorar o transporte de cercanías de Madrid, lugar de voto conservador e necesitado de infraestruturas onde os haxa, sobre todo despois do gasto que fixo o Estado na T4 de Barajas. Ós que agardamos a mellora das lonxanías, de momento aplícasenos o regulamento licitante.

         Tanto as GGG como as OPER son compatibles, mesmo complementarias cos PDQAI : Os Pequenos Detalles Que Algo Importan. Por exemplo, a promesa dos socialistas valencianos de reducir o IVE dos condóns do actual 7% a un 4%. Cun prezo medio de 1€ por unidade, e cunha estimación de consumo poñamos que xenerosa de un diario, resultan 365 euros anuais en preservativos, e un aforro de 11 euros ó ano, que xa dan para unha copecha, (sempre e cando, ademais dese ritmo diario por parte do elector, os socialistas de Valencia dean convencido á Comisión Europea, porque o imposto esta suxeito á normativa comunitaria). A maiores desas ofertas das compañías maioritarias, están as das minoritarias ou de solidariedade recíproca: Apóianos E Apoiarémoste Polo Teu Ben (AEAPTB): Se te animas, habemos ter forza en Madrid, que é onde se cocen as cousas como as tarifas e as infraestruturas para que haxa mellor cobertura. E as que non son directamente político-comerciais, pero hai tempo que van ó fondo do asunto: as Ofertas Que Non Se Poden Rexeitar que fan os bispos: ou votas a quen debes ou vas ó inferno de cabeza.

         Con todo, como pasa sempre coa publicidade, bótase de menos que as campañas de propaganda non vaian á raíz das cousas e non falen claro. Por exemplo, que Marianostar non ofreza volver á situación fiscal de cando España era unha nación de orde e cadaquén –quitado asalariados con nómina- pagaba o que lle parecía e tiña a ben. Se hai déficit porque o celo patriótico do español non inclúe o aspecto fiscal, alúganselle as Baleares ós alemáns ou as Canarias ós ingleses, e poténciase a construción residencial veraniega na liña de costa ata Mondoñedo polo Cantábrico e ata Santa Comba e Forcarei polo Atlántico. Será por falta de emprendedores. Ou que Zatafone oferte repartir o superávit das contas públicas a pachas entre todos, mentres dure, e logo malo será que tanto karma positivo non se traduza noutra boa racha da economía.

         Todas estas cousas non distraen dos recibos da hipoteca ou da luz, pero é máis barato e máis divertido que ir ó cine ou aboarse a unha canle de pago.

 (FARO DE VIGO, 4 de febreiro de 2008)