Eu tamén estou cun ollo en internet, outro nos periódicos, unha orella na radio, un ollo de garda velando a tele e o outro pasando revista ós posibles remedios, incluídos os parafarmacéuticos como o mel e a caña. Por se ataca a gripe esa que ten preocupadísimo a todo o mundo, e refírome ó Mundo. A min non me parece para tanto, e agárrome desesperadamente ó que dixo a recén estreada conselleira de Sanidade, que era unha gripe normal e punto, pero tampouco quero opoñer a miña ignorancia ás declaracións da OMS e de todas as autoridades sanitarias do orbe, ás palabras de preocupación de Obama, Schwarzenegger, Sarkozy e Trinidad Jiménez. Así que a min non me van pillar alegre despreocupado.

De tanta información que nos inunda, o que saquei en limpo é que iso que uns chaman “influenza” para dar a impresión de estar máis enterados e para que pareza a cousa máis importante, e as autoridades “gripe nova” para o contrario (para que pareza menos) é a devolución mellorada que nos fai o porco de virus que antes lle metemos a el. O principal virus da nova gripe, o H1N1, é o da famosa gripe española de 1918, a primeira gran pandemia do século XX. O outro, o H3N2, transferímosllo ós ranchos na gripe de Hong Kong de 1968. Os porcos teñen conta de todo, e neles os virus mestúranse, mutan e pintan a cana verde. O H1N1 mexicano é un cóctel de catro virus orixinarios: un humano, un aviario norteamericano, un porcino norteamericano e outro porcino eurasiático. Un auténtico exemplo da globalización: espallouse polo mundo grazas ás viaxes organizadas e a que, desde que non se pode fumar nos avións, renovan o aire neles cando lles peta.

A ciencia debería tranquilizarnos, pero o que me mosquea é a alarma xeneralizada. A mesma que se produciu na anterior alerta sanitaria, a tamén temible gripe aviaria, que logo acabou tendo a mesma porcentaxe de mortalidade en todo o mundo ca os accidentes de tráfico nunha ponte de Semana Santa en España. A alarma que fixo que o goberno de Exipto ordenara a supresión radical da poboación porcina do país (oficialmente unhas 300.000 cabezas), ou uns pasaxeiros se negaran no aeroporto de Barajas a montar no mesmo avión que uns que viñan de Cancún (México). Ou a das informacións que recordan que a gripe española sería unha gripe, pero matou a uns 40 millóns de persoas, máis xente que a Gran Guerra que estaba a rematar, como se as condicións sanitarias de hai un século nun continente asolado pola contenda fosen as de hoxe. Para min que alguén debería dicir que o que mata é a gripe, pero unicamente se teñen a complicidade necesaria dos sistemas sanitarios deficientes ou inexistentes. Que onde morre xente polo H1N1 ou o H3N2 tamén morre por virus anónimos, polas malas condicións da auga potable e ata por catarros. Unicamente que esas cifras e estatísticas non se coñecen, ou danas a coñecer os comunicados das ONGs, eses pesados, e non chegan ós titulares.  O colmo da manipulación é que o Goberno mexicano, que non deu atallado o brote nin atendido con xeito ós afectados ata que se contabilizaron dúas ducias de mortos, sexa capaz de sinalar a un pobre neno de cinco anos como o “paciente cero” (atención, etiqueta xornalística!), suxerindo indirectamente (moi directamente, para os seus veciños) que a culpa é del.

Claro que non todo é negativo. As multinacionais farmacéuticas Roche e Glaxo fabricaban respectivamente o famoso Tamiflu (desenvolvido por Gilead Research, da que é accionista Donald Rumsfeld) e Relenza, que servían para a gripe aviaria e serven para esta. As dúas tiñan unha situación económica delicada, e agora viron como a súa cotización bursátil erguía a paletilla. E a expansión da pandemia e as súas posibles secuelas atraeron os focos antes centrados na extensión da crise económica e financeira e as súas consecuencias efectivas. Como dixo sabiamente o afectado de Mos que resultou non selo, se o chega a saber, non di nada.

(La Opinión A Coruña, Faro de Vigo, sábado 2 de maio de 09)