Prezado Pereiro, como é posible que cousas como estas non teñan eco na prensa. Nin sequera na Ser ou El Pais. Non cres que é un escándalo pagar con cartos públicos (dedicación exclusiva da Deputación) a una “señor” condenado por prevaricación? Non se pode facer nada para difundir este tipo de falcatruadas?
Un saúdo, Pereiro. Reproduzo a nova:
“Gondomar: despois do ‘baile de tránsfugas’ chegan as dedicacións
O goberno local pretende destinar 175 mil euros ao ano a soldos. Neste mesmo mandato, negáronlle ao anterior executivo dúas dedicacións de 27 mil euros.
Redacción – 19:00 21/10/2009
O pasado 7 de xullo consumábase unha das mocións de censura máis polémicas dos últimos anos: a de Gondomar. Unha coalición entre “populares” e tránsfugas socialistas posibilitaba a caída de Xosé Antón Araúxo. O rexedor nacionalista a duras penas aguantou dous anos á fronte do consistorio. Os cinco concelleiros que logrou o BNG en 2007 (fronte aos 7 do PP, os 4 do PSdeG e o único edil de Move Gondomar) non foron quen de resistir máis de medio mandato.
A heteroxénea “gran coalición” que naceu hai case catro meses neste municipio da comarca de Vigo quere aprobar o venres os orzamentos de 2009. A intención dos promotores da moción de censura é destinar case 175 mil euros ao pago de dedicacións exclusivas. Os salarios políticos quedarían distribuídos do seguinte xeito: o alcalde, Martín Urgal (que se presentou de número 2 polo PP), percibirá 52 mil euros anuais; Alfonso de Lis (ex lider do PSdeG) terá un soldo de 40.729 euros; e haberá unha terceira dedicación (aínda se descoñece para quen vai parar) doutros 40.729 euros. Dende o Bloque local lembran que os mesmos concelleiros que agora van aprobar esta partida non permitiron no seu día que o anterior goberno aprobase dúas dedicacións exclusivas de 27 mil euros anuais.
Estas novas dedicacións coñécense logo de que trascendese hai escasas semanas que o presidente da Deputación de Pontevedra, Rafael Louzán, decidiu premiar cun salario de 65 mil euros anuais a Carlos Silva, ex alcalde de Gondomar e deputado provincial. O PSdeG xa pediu na Deputación que se lle retirase esta asignación (concedida curiosamente tres semanas despois da moción de censura). Os socialistas pontevedreses lembraron que Silva foi unha “peza clave” no rocambolesco pacto de Gondomar. Ademais, este ex rexedor (e aínda concelleiro) está condenado xudicialmente en primeira instancia por prevaricación.
Home,gustar non sei,pero entender, enténdese ben.É a ilustración das teses do autor,isto é,que o galego ten unha posición inferior.
De todo_los xeitos mellor sería criticar aos que nunca usan ao galego.(No canto de criticar aos que usan as dúas linguas).Esas críticas sempre foron moi negativas para darlle máis pulo á nosa lingua.Tamén me reventan as críticas “filolóxicas”,como sería por exemplo criticarlle a vostede por non escribir “estean”.En fin cadaquén deberá facer un cacho e ben está.Hai que ser un bon amante, agradecer os bicos e non esixir sempre.
E por certo,bonito o artigo,aínda que non sei se podemos ser tan optimistas….
PS.Usan o galego.Perdón,isto é o que ten ir atrapallado e estar lendo dúas cousas ao mesmo tempo.Desgraciadamente tamén hai xente que usa ao galego,pero isto é xa outro conto.
Os artigos de XMP, sobre calquera tema, en EL PAIS, están desde 1985 en castelán, porque EL PAIS é un periódico en castelán, incluída a edición de Galicia, quitado as páxinas culturais de LUCES os venres, nas que cando publico, publico en galego. Nin siquera nos periódicos galegos un periodista escolle en que idioma escribe, nin tan siquera moitas veces escollen os columnistas. A escolla é publicar ou non. E a maiores, se de min dependera, eu son contrario a que sexa o tema o que determine o idioma (esa outra diglosia: as noticias de cultura galega poden ir en galego, as de sucesos non)
Por certo, ¿o sindicato de xornalistas non podería dicir algo sobre a “entrevista” perpretada na TVG polo ínclito Carlos Ruiz Rodríguez a Carlos Callón? Mi madriña, que cousa !
Para poñer nas facultades de xornalismo e dicir aos alumnos: “Aquí, un lambe…., non confundir cun periodista”
Non é a primeira petición nese sentido, noutros ámbitos. E mirámolo na Xunta de Goberno do Colexio (o Sindicato imaxino que non ten pito que tocar neste asunto) pero a conclusión á que chegamos é que, con ser un “interrogatorio” certamente duro, retrata a quen o fixo, e á liña editorial do programa ou do medio, pero non é reprochable desde o punto de vista da ética profesional.
Diga usted que si, maestro, y escriba en lo que se le ponga en la punta de las meninges, en lo que sepa, incluído el bantú, y/o en lo que le dejen. Lo que importa en estos casos es lo que se dice, y ahí no tiene usted quien le tosa. Lo que faltaba ahora era tener que sacar el pedigrí patriótico, después de tantos años, para contentar a adolescentes y/o recién llegados.
Y yo hoy escribo en español porque me sale de los mondongos, y porque soy bilingüe cuando me da la puñetera gana.
Y a la que se pasen mucho amenazo con escribir el próximo comentario en euskera, coño ya.
Unha cousiña: cando deixaremos de discutir polos milímetro que come o mqarco na miña leira e xuntamos esforzos para mellorar as 2 leiras. Xa me fastidou ver na mani carteliños que falaban dun problema municipal (neste caso “os mm do marco”)
Outra cousiña: sigue habendo un toque excesivamente “anpgueiro” cando se defende o galego. E arriba fica un comentario “de mostra”.
E unha cousiña final: pode que sexa un xigante quen espertou, pero non deixa de ser un polifemo con máis dun ulises.
Sinto que se metera polo medio o señor eSedidió mentras escribía (comentario que asino, por certo), pero evidentemento eu me refería ó comentario asinado por Simona.
Teño que facer coma no facebook, gústame. Á parte de que sexa seguidor dende hai tempo de XMP, gústame xa que é a primeira vez, ou polo menos para min, que vexo escrito o efecto cocacola, ou o efecto do efecto cocacola do que non se salva ninguén, e o pior é que XMP ten razón e cando un ten razón non se lle pode dar, xa a ten.
Dame igual en que escriba o que importa é que scribe. Parabéns
Sobre o comentario de Espabilando e a resposta de Sihomesi: Pois tiven a paciencia de escoitalo pola rede e nin duro nin leches. Asi é como tiñan que ser tódalas entrevistas, como acostuman a facelas na RTP (televisión portugesa) os políticos tanto do goberno como da oposición. Se a cuestión é que se so “os nosos” lle dan caña, pois eu son dos que penso que, coma neste caso, os dirixentes se son intelixentes saben darlle a volta a tortilla e se non que deixen os cargos para outros que a lo menos sepan contestar a unha preguntiñas malintencionadas.
En canto o artigo, os deuses o escoiten pero o monstro para min que anda a dormila e ainda peor, gosta que o deixen en paz e non lle dean moito a tabarra.
Sr Pardo: “non esixir sempre”. Non diga esas cousas que o Sr. eSedidio ponse a subir polas paredes e logo o Guru ten que poñer a ración de bromuro doble.
Señor Alvarez,non me incomode vostede ó commendatore eSedidió.En dereitos fundamentais e laconadas,aí compre esixir. echeoquehai.com
Noutra historia non podo mais que dicirlle amén.Que medo(ou máis ben que risa)a xente que reclama medidas disciplinarias contra CLR. A meirande parte do pobo quere a nosa lingua. E logo hai cinco con soños eróticos de comisario político.
Si home si 
Nova aparecida hoxe en http://www.vieiros.com
Prezado Pereiro, como é posible que cousas como estas non teñan eco na prensa. Nin sequera na Ser ou El Pais. Non cres que é un escándalo pagar con cartos públicos (dedicación exclusiva da Deputación) a una “señor” condenado por prevaricación? Non se pode facer nada para difundir este tipo de falcatruadas?
Un saúdo, Pereiro. Reproduzo a nova:
“Gondomar: despois do ‘baile de tránsfugas’ chegan as dedicacións
O goberno local pretende destinar 175 mil euros ao ano a soldos. Neste mesmo mandato, negáronlle ao anterior executivo dúas dedicacións de 27 mil euros.
Redacción – 19:00 21/10/2009
O pasado 7 de xullo consumábase unha das mocións de censura máis polémicas dos últimos anos: a de Gondomar. Unha coalición entre “populares” e tránsfugas socialistas posibilitaba a caída de Xosé Antón Araúxo. O rexedor nacionalista a duras penas aguantou dous anos á fronte do consistorio. Os cinco concelleiros que logrou o BNG en 2007 (fronte aos 7 do PP, os 4 do PSdeG e o único edil de Move Gondomar) non foron quen de resistir máis de medio mandato.
A heteroxénea “gran coalición” que naceu hai case catro meses neste municipio da comarca de Vigo quere aprobar o venres os orzamentos de 2009. A intención dos promotores da moción de censura é destinar case 175 mil euros ao pago de dedicacións exclusivas. Os salarios políticos quedarían distribuídos do seguinte xeito: o alcalde, Martín Urgal (que se presentou de número 2 polo PP), percibirá 52 mil euros anuais; Alfonso de Lis (ex lider do PSdeG) terá un soldo de 40.729 euros; e haberá unha terceira dedicación (aínda se descoñece para quen vai parar) doutros 40.729 euros. Dende o Bloque local lembran que os mesmos concelleiros que agora van aprobar esta partida non permitiron no seu día que o anterior goberno aprobase dúas dedicacións exclusivas de 27 mil euros anuais.
Estas novas dedicacións coñécense logo de que trascendese hai escasas semanas que o presidente da Deputación de Pontevedra, Rafael Louzán, decidiu premiar cun salario de 65 mil euros anuais a Carlos Silva, ex alcalde de Gondomar e deputado provincial. O PSdeG xa pediu na Deputación que se lle retirase esta asignación (concedida curiosamente tres semanas despois da moción de censura). Os socialistas pontevedreses lembraron que Silva foi unha “peza clave” no rocambolesco pacto de Gondomar. Ademais, este ex rexedor (e aínda concelleiro) está condenado xudicialmente en primeira instancia por prevaricación.
Non entendo os artigos sobre o galego de XMP en El Pais, que estén escritos en español
Home,gustar non sei,pero entender, enténdese ben.É a ilustración das teses do autor,isto é,que o galego ten unha posición inferior.
De todo_los xeitos mellor sería criticar aos que nunca usan ao galego.(No canto de criticar aos que usan as dúas linguas).Esas críticas sempre foron moi negativas para darlle máis pulo á nosa lingua.Tamén me reventan as críticas “filolóxicas”,como sería por exemplo criticarlle a vostede por non escribir “estean”.En fin cadaquén deberá facer un cacho e ben está.Hai que ser un bon amante, agradecer os bicos e non esixir sempre.
E por certo,bonito o artigo,aínda que non sei se podemos ser tan optimistas….
PS.Usan o galego.Perdón,isto é o que ten ir atrapallado e estar lendo dúas cousas ao mesmo tempo.Desgraciadamente tamén hai xente que usa ao galego,pero isto é xa outro conto.
Os artigos de XMP, sobre calquera tema, en EL PAIS, están desde 1985 en castelán, porque EL PAIS é un periódico en castelán, incluída a edición de Galicia, quitado as páxinas culturais de LUCES os venres, nas que cando publico, publico en galego. Nin siquera nos periódicos galegos un periodista escolle en que idioma escribe, nin tan siquera moitas veces escollen os columnistas. A escolla é publicar ou non. E a maiores, se de min dependera, eu son contrario a que sexa o tema o que determine o idioma (esa outra diglosia: as noticias de cultura galega poden ir en galego, as de sucesos non)
Bo artículo, coma todos os seus.
Por certo, ¿o sindicato de xornalistas non podería dicir algo sobre a “entrevista” perpretada na TVG polo ínclito Carlos Ruiz Rodríguez a Carlos Callón? Mi madriña, que cousa !
Para poñer nas facultades de xornalismo e dicir aos alumnos: “Aquí, un lambe…., non confundir cun periodista”
Non é a primeira petición nese sentido, noutros ámbitos. E mirámolo na Xunta de Goberno do Colexio (o Sindicato imaxino que non ten pito que tocar neste asunto) pero a conclusión á que chegamos é que, con ser un “interrogatorio” certamente duro, retrata a quen o fixo, e á liña editorial do programa ou do medio, pero non é reprochable desde o punto de vista da ética profesional.
Diga usted que si, maestro, y escriba en lo que se le ponga en la punta de las meninges, en lo que sepa, incluído el bantú, y/o en lo que le dejen. Lo que importa en estos casos es lo que se dice, y ahí no tiene usted quien le tosa. Lo que faltaba ahora era tener que sacar el pedigrí patriótico, después de tantos años, para contentar a adolescentes y/o recién llegados.
Y yo hoy escribo en español porque me sale de los mondongos, y porque soy bilingüe cuando me da la puñetera gana.
Y a la que se pasen mucho amenazo con escribir el próximo comentario en euskera, coño ya.
Unha cousiña: cando deixaremos de discutir polos milímetro que come o mqarco na miña leira e xuntamos esforzos para mellorar as 2 leiras. Xa me fastidou ver na mani carteliños que falaban dun problema municipal (neste caso “os mm do marco”)
Outra cousiña: sigue habendo un toque excesivamente “anpgueiro” cando se defende o galego. E arriba fica un comentario “de mostra”.
E unha cousiña final: pode que sexa un xigante quen espertou, pero non deixa de ser un polifemo con máis dun ulises.
Sinto que se metera polo medio o señor eSedidió mentras escribía (comentario que asino, por certo), pero evidentemento eu me refería ó comentario asinado por Simona.
Teño que facer coma no facebook, gústame. Á parte de que sexa seguidor dende hai tempo de XMP, gústame xa que é a primeira vez, ou polo menos para min, que vexo escrito o efecto cocacola, ou o efecto do efecto cocacola do que non se salva ninguén, e o pior é que XMP ten razón e cando un ten razón non se lle pode dar, xa a ten.
Dame igual en que escriba o que importa é que scribe. Parabéns
Sobre o comentario de Espabilando e a resposta de Sihomesi: Pois tiven a paciencia de escoitalo pola rede e nin duro nin leches. Asi é como tiñan que ser tódalas entrevistas, como acostuman a facelas na RTP (televisión portugesa) os políticos tanto do goberno como da oposición. Se a cuestión é que se so “os nosos” lle dan caña, pois eu son dos que penso que, coma neste caso, os dirixentes se son intelixentes saben darlle a volta a tortilla e se non que deixen os cargos para outros que a lo menos sepan contestar a unha preguntiñas malintencionadas.
En canto o artigo, os deuses o escoiten pero o monstro para min que anda a dormila e ainda peor, gosta que o deixen en paz e non lle dean moito a tabarra.
Sr Pardo: “non esixir sempre”. Non diga esas cousas que o Sr. eSedidio ponse a subir polas paredes e logo o Guru ten que poñer a ración de bromuro doble.
Señor Alvarez,non me incomode vostede ó commendatore eSedidió.En dereitos fundamentais e laconadas,aí compre esixir. echeoquehai.com
Noutra historia non podo mais que dicirlle amén.Que medo(ou máis ben que risa)a xente que reclama medidas disciplinarias contra CLR. A meirande parte do pobo quere a nosa lingua. E logo hai cinco con soños eróticos de comisario político.