Etiquetas
(e temo que vou seguir sen entender). A columna quincenal en EL PAÍS
Advertisements
Todo o que non entendo sobre as Caixas
19 Xoves Nov 2009
Posted in El País
%d bloggers like this:
Faga o favor de poñer o link ao artigo, homededió, que así non hai quen o poña a parir.
Vai, vai…
Adiantome e digo que estou en contra da fusión para que quede claro. Hai moitos motivos que aclarou por escrito Gayoso. E digo moi ben por escrito porque antóxaseme que debe de ser o único Banqueiro que así o fixo, o cal non é so de agradecer como ciudadans senon nesta nación nosa paréceme alucinante. Inaudito. Alguen con grandes responsabilidades fala claro e en negro sobre blanco e ademais para levarlle a contraria o mando de turno. E por riba o mando é do seu color.¡Que venga dios y lo vea!.
A mais disto teño leido estos días a moitos, moi bos argumentos que sustenta esa afirmación. Se as queren leer as teñen no Faro e en ANT. Claro que si queren leer as difamacións e as argumentación touticeiras, sigan vostedes os titulares de la Voz de su Amo e veran como contra os argumentos de caixanova contrastanse verdades como puños resumidos en que o que esta en contra é por localismos e intereses personales. ¡E o din quenes non miran mais co seu L e senon mandan o garete un negocio por expansionarse por su querida españa, onde non os chamaron e os tangaron como pailans que son!
Por outro lado estou dacordo no seu argumentario xeral pero sobre todo no que vostede di: “Y si hay un tercer supuesto, el que sólo una de las cajas precisa medidas, eso debería tenerse en cuenta a la hora de diseñar la operación y a la de marcar el rumbo del resultado de la misma”.
En canto o das oportunidades perdidas, si, xa son moitas e moitas ainda as que viran para volver a perdelas, pero o que eu agradecería e dubido que o volvamos a ver é que a lo menos os que se posicionen a favor ou en contra o digan por escrito e argumentando polo miudo. No do miudo, estese a favor ou en contra deses argumentos, so foron os de en contra.Será que non os hai a favor?
Amigo álvarez, hoxe capital e traballo camiñan da man. a min éntranme suores fríos só de pensar en que se me fusionen os dous meus principais acreedores. E aos que din que tanto ten, que hai bancos a esgalla direilles, por exemplo, que son cliente (debedor) das dúas caixas e de dous bancos. A diferenza é que, cando teño algún problema de liquidez (o que ocorre máis a menudo do que quixera, dados os retrasos nos cobros que se están a producir) as caixas aguántanme un descobertiño 10 ou 15 días sen maior problema. No BSCH, unha vez quedei por despiste cun saldo debedor e chamáronme nun só día, dende Madrid, 6 veces, a primeira as 7 e media da mañá, co conseguinte susto e as dúas últimas cando xa arranxara o problema. E iso que o pufo era de 7 euros e pico.
PS. Eu tamén estou a seguir a información-contrainformación nos dous medios (por internete, que da Voz dinme de baixa hai uns meses) e flipo tanto como vostede. Aos do faro véselles o plumeiro, pero os da coz toman directamente aos lectores por gilipollas.
Home don Alberto poñer coma referencia o catalán faro,non sei. Se o comparamos case fai “serio” a la voz de su amo”.O mellor lóxicamente e a privatización de caixas portos e aeroportos, dise xeito non habería istas liortas, pero estamos a falar, dentro diste sistema español,onde a dicotomía é ser contolado por unha sede allea ou non.
Parece que ten que haber fusión, cg xa reduciu seu beneficio o mínimo, e caixanova esta a buscar unha fusión,entón se é necesaria unha fusión, e ningunha das caixas van ser líderes se se fusionan con outrás, ten que haber fusión se queremos que sexan galegas.A sede repartida en Santiago vigo e coruña, a única solución que vexo eu.
Pero como respostoume o creador da páxina de facebook “La coruña sede finaciera de Galicia” ante à pergunta se preferiria unha sede en vigo ou santiago ou fora díxome,as maiusculas son suas, “MIL VECES MEJOR LE VENDRIA A LA CORUÑA UNA SEDE EN MADRID O BARCELONA”.Para ben ou mal. os vigueses comenzan a aprender de localismo tamén.Por iso non haberá fusión.
Parabéns polo artigo sr.Pereiro
trabuquei alberto por sr Alvarez, perdón
Nestes tempos que corren dá gusto poder disfrutar de grandes e galegos periodistas.
Soberbio Sr. Pereiro. Nin eu, que me adico a iste mundillo, sabería expresar mellor todas as preguntas que rodean este tema.
Iso si, doulle unha pista da resposta a moitas delas: cortina de fume.
A estas alturas do partido, sr. Duar, xa sabemos que por desgracia non temos ninguún periodico nacional, tipo Abc ou Publico, (o Xornal polo de agora é demasiado novo), e os que tiveron a visión no seu momento de chamarse de Galicia e ter delegacións en todo o territorio, pois sonche tan de Galicia como o el correo gallego, un periodico non xa local como o Faro, senon coruñesista e insultantemente antigalego, non xa antinacionalista, o cal sería defendible e do seu proveito, se non o meu entender, basicamente repito, antigalego.
En canto a si queremos que sexan galegas ten que haber fusión, pois que quer que lle diga, ainda que non estou de acordo, concédolle o beneficio da dúbida razonable.
saude dende o profundo sul.
En canto ao das sedes, que é deses grandes problemas que preocupan á xente municipal e espesa, nun parágrafo que tiven que quitar porque ía longo, propoñía situar nunha cidade a sede da institución financeira e noutra a da Fundación. Compostela está sobrada de sedes, penso. E na Coruña e en Vigo as dúas caixas teñen máis edificios dos que precisan, e en Santiago terían que facelos.
Leva unha hora o seu artigo dándome voltas na cabeza, con unha pregunta clara: ¿Qué debe primar? Ben, en realidade non está tan clara. ¿Debe primar a idea dunhas caixas de aforros duras fronte a competidores ou blandas fronte os consumidores? ¿Debe primar a faceta económica ou a faceta social das caixas? ¿Debe primar a libre circulación de capitais, o interese da comunidade autónoma ou o interese dos pequenos cantóns mediáticos? Honestamente, temo unha solución máis ben mala, sobre todo porque, de tanto tira e afloxa, o máis probable é que o resultado vaia a ser unha cousa deformada.
¿Cómo se evitaba todo o problema? Non vou dicir nada de estatalizar a banca, non vaia ser que me veñan levar preso, pero o que non ten sentido no século XXI é a “Obra social”, unha movida que sona a beneficiencia, concepto este tamén obsoleto. A protección social, o fomento da cultura, etc. debería estar garantido polas administracións, e sufragado coa recadación dos impostos. Lido no outro sentido, deixen que a banca faga o que teña que facer, que tribute ben, tirando a moi ben, e que con eses cartos estado, Xunta e concellos cubran a acción social. E mon sei por qué, pero agora síntome medio neoliberal despois do que acabo de escribir :S
Sr. sihomesi, xa se decataría que nin mencionei o tema sedes porque eu propoño dende aqui que sexa Monforte. A día de hoxe neste actual desenrrolo tecnolóxico tanto ten pero non sei polo que, dame que a perrencha que se colleron moitos herculinos porque a sede da Xunta fora para Compostela, cando daquela ninguen apostaba un duro por aquela antiespañola institución, por iste asunto non ceden nin en deixala en Betanzos. Cando estamos a tratar destes seres encantados de ser ele mesmos como son a gran maioria dos dirixentes bancarios, pois dame que esa non é unha cuestión menor porque xa sabe e si non llo digo eu, que os señoritos vigueses sempre preferiron La Coruña, tambien ordenada e con tanta buena gente y donde veraneaba el caudillo,¡jasus!. En cambio polas referencias que me contan uns e outros non é esa a opinión contraria, o cal a min, paréceme moi ben, que nos deixen os currelas este territorio e que acampen nos Cantons todos os Vips gallegitos.
Señor Álvarez,está vostede aproveitando o conto das caixas para facer un viguismo que deixa o de Leri en internacionalismo proletario.
Dese vostede de conta que A Coruña é unha cidade moi galega e moi pobre.Se CaixaGalicia marcha,onde vai enchufar Méndez o seu fillo ou Vázquez o xenro?
sr Pereiro, e a sede financieira na coruña non si?. O grosso.Isso creio que os vigueses non aceitarán. Deberá ser máis equitativa a cousa para Vigo. Polo mesmo razoamento. a Coruña xa ten moitas sedes por que non todo a Vigo?.Se o galeguismo fosse coma o localismo coruñes, tiñamos xa a renda basca.Saudos
Aínda que cada vez acredito máis que o melhor, e que lisquen para espanha adiante
Eu son do meu barrio e da miña parroquia. O de vigues xa é un mundo raro e o de galego a galaxia da que alguns vecíños din que formamos parte. Até ahi estan as miñas limitacións. Non chego o universo español pola miña falta de capacidade intelectual, e o resto, europa e mundo sonche cousas extrañas as que vou de viaxe cando me chegan os aforros, Sr, Pardo.
Xa o dixen, por si non me entendeu, pola miña parte que leven a sede a Monforte, e si ese lugar non lle parece moi coruñes, pois que o fagan na torre de hercules, tanto me ten.
O que únicamente dixen é o que pensan moitos dos vip vigueses, que gostan moito da sua cidade. E eu poñolle a ponte de prata porque, polo menos por aqui, esa xentiña eche demasiado españolista e repumante para o meu gosto.
E podo asegurarlle que o lerinismo no que a día de hoxe o meu alcalde é o máximo representante pode mandarme exiliado para Cangas ou peor, para Pontevedra, por deixarlle ir a sede para a sua ben querida Coruña.
Ou o mellor dixen algo mal recordando que a maioria absolutísima dos coruñeses votaron durante moitos anos a bandeira asquerosamente localista que fixeron o psoe e o pp locales contra a da sede da Xunta e que lle costou o cargo o meu admirado sr.Merino e o afundemento da sua opción politica por eses lares?, Xa sei que é de mala educación entre nos, galegos, falar da aldea do lado, e sobre todo se é unha grande cidade pero é que eu son vijes e esas cousas traenme o pairo.
E perdone porque cando non falo cos meu parroquianos sáleme esa vena berbesiana por parte de pai que de vez en cando nótase no noso eSedidio.
Pra min non mire, Sr Alvarez, que o meu pai era de Tui… Polo demais, déalles sen medo, que sonlle finos de mais e non están afeitos….
Caixas de Aforros e conciencia de país
O decorrer do asunto das caixas de aforros en Galicia, e a bochornosa deriva que está tomando o debate, non é máis que o reflexo da desestruturación social, política e económica do país.
Algúns miramos cada vez con máis envexa, a pesar de todo o que está chovendo tamén alí, a Cataluña e a Euskadi. Seguen tendo claro, polo de agora, o que é importante en clave de país. Nosoutros, que entramos na etapa democrática con un recoñecemento nacional, en termos políticos, equiparable ao seu -coido que por rendas herdadas do galeguismo republicano máis que polos propios méritos que puideramos ter acumulado na transición política- en todos estes anos transcorridos dende entón, en lugar de afianzar o noso estatus de nación -á marxe da consideración legal do termo-, fomos dilapidando todo ese capital político ata homologarnos, por méritos propios, a calquera outra región autonómica española.
Aínda que a algúns nos doa recoñecelo, unha parte importante da poboación séntese máis cómoda con esta homologación. A polémica da lingua ou da bilingua é un bo exemplo, penso. Por non falar dos posicionamentos políticos imperantes nos ambientes con capacidade de decisión en Galicia, especialmente na esfera económica. Por último, os sucesivos resultados electorais confirman, coido, esta tese.
Por iso me alarma que se reclame aínda máis debate social. O debate social para o que está preparado este país estamos a ver cal é, poñémonos cada un a camiseta que lle corresponde e a xogar -un Celta-Depor, ou un Turquía-Portugal, tanto ten-. Non máis debate social, por favor.
Se tivésemos conciencia de país -véxanse dous post anteriores a respecto dos intereses estratéxicos de Galicia- os partidos políticos estatais, PP e PSOE, non poderían presentarse aquí defendendo unha fusión interterritorial das caixas sen correr o risco de ser desaloxados de tódalas institucións. Como non a temos, defenden políticas que, efectivamente como di Antón Baamonde, acabarán por converternos nunha praia de Madrid -nunha praia máis de Madrid- e gañarán votos, non só en Madrid, tamén aquí. Como non a temos, incluso o BNG, sumido cada vez máis nunha tremenda nebulosa ideolóxica -alguén me pode dicir qué defende e qué aspiracións para Galicia ten hoxe o BNG?- é quen de navegar defendendo posicións radicalmente contraditorias en función de cal sexa o foro no que corresponda intervir. E non pasa nada.
Se tivésemos conciencia de país, os políticos municipais non poderían rentabilizar electoralmente o terse convertido en paladíns do localismo máis pailán. A cidadanía sabería diferenciar os intereses locais dos intereses nacionais. Como non a temos, son os primeiros en enfundarse a camiseta, e sáelles rentable.
Se tivésemos conciencia de país ao presidente da Xunta non lle valería marear a perdiz e tería que implicarse e decidir, non pensando en obxectivos persoais, ou de partido, senón en clave de futuro de Galicia. Como non a temos, dicíao no post anterior, este tempo de polémica estao cargando de razóns para xustificar calquera decisión.
Se tivésemos conciencia de país, serían as forzas políticas, todas, as que impulsarían, como defendín eu dende o comezo da polémica, a necesidade dunha nova lei de caixas que implique unha meirande politización e a abolición do caudillismo e dos rexímenes dinásticos nas mesmas. Moito me temo, porén, que se fará unha nova lei cando xa non nos queden caixas. Así será máis doada de facer.
Se tivésemos conciencia de país, serían as forzas políticas, todas, as que esixirían unha análise técnica rigorosa da situación de cada unha das dúas caixas e de cada un dos escenarios de futuro posibles. Como non a temos, móntase unha enorme polémica no máis absoluto oscurantismo. E a ninguén lle preocupa. Semella que, especialmente para o goberno, que así estará menos condicionado para tomar a decisión.
É neste aspecto no que tamén moitos dos máis concienciados e moitos creadores de opinión se precipitan e se equivocan de obxectivo. Precipítanse apostando por unha saída, a fusión-absorción, que cos poucos datos técnicos que se coñecen semella non ser, nin moito menos, a mellor solución. Erran de obxectivo porque implicitamente se demoniza a unha das entidades, cando se tivésemos toda a información, quizás se descubrise que o verdadeiro colapso ven provocada pola outra.
Queremos coñecer xa, con datos reais, a dimensión do buraco, fundamentalmente inmobiliario, no que están atrapadas cada unha das dúas caixas. Cada vez parecen máis fundados os rumores que apuntan a que o descalabro de Caixa Galicia multiplica por dez ao de Caixanova.
Queremos saber, con datos reais, que parte do fondo FROB sería absorbido directamente polos plans de prexubilacións no caso dunha hipotética fusión.
Queremos saber que contía da cota de mercado se perdería no caso desa hipotética fusión.
Queremos saber, en fin, cal é a viabilidade técnica e económica de todos e cada un dos escenarios posibles.
Outro día falaremos dese plan a medio prazo, non declarado por suposto, que pretende facer desaparecer ás caixas que serían engulidas polos bancos a través desas eufemísticas cotas participativas.
Bastante atinado na miña opinión. Só dúas matizacións:
Unha.- A suposta actuación exemplarizante de Euskadi e Cataluña. O caso basco é autenticamente bochornoso: a fusión BBK-Kutxa-Vital foi paralizada a última hora, con todo acordado, pola asamblea da Kutxa, por intereses megaultralocalistas. Convén non esquecer que nese caso cada caixa ten o seu territorio en exclusiva (unha provincia por entidade, sen que existan sucursais no resto de Euskadi). Esa situación é calquera cousa menos exemplarizante.
E dúas.- A referencia á cota de mercado. Á vista da suma de sucursais das dúas caixas en moitas das vilas e cidades galegas habería que ver que di Defensa da Competencia, e se non obrigaría ao peche de moitas por razóns puramente numéricas.
A referencia a Euskadi e Cataluña non é tan cinguida aos procesos de fusión, senon a que a ninguén se lle ocorre formular alí fusións interterritoriais. En canto á cota de mercado, número de sucursais, penso que estamos dacordo. Se agora mesmo probablemente sobran sucursais en cada vila, si se unifican baixo un mesmo logo, está claro que hai que pechar á metade delas, e iso, quéirase ou non supón perda de cota de mercado.
Saúde
Amigos vigueses,por favor,comprendo que estean vostedes cabreados ante a posibilidade de que Caixa Nova sexa papada por Caixa Galicia,pero chamar cursis ós coruñeses non me parece unha boa estratexia defensiva.Coa xente da miña aldea podería discutilo,pero con xente da cidade de GaliciaBilingüe ou dese circulo empresarial que non pode competir máis por mor do galego….
Por min que leven as caixas a Santiagho e que os caciques de agora se xubilen.Insisto que a quen de verdade lle pode importar é a Méndez e a Vázquez e por motivos estrictamente persoais…
Para insistir no fío do que tira o trasno,seica CaixaGalicia ten en Madrid unha división de operacións internacionais absolutamente inxustificada.E non é que a pobre Coruña sexa moi internacional,pero con isto do teléfono e internet….
Cando falei dos personaxes que enredan e das tramas secundarias a isto me refería. Caixa Galicia non é “dos coruñeses” (postos a procurarlle ancestros, están tamén composteláns, ferroláns e lugueses), e tampouco Caixanova “dos vigueses” (tamén vén de ourensáns e pontevedreses),así que abandoen eses sentimentos de propiedade e ese debate no que todos teñen razón cando se refiren aos outros. E sobre a ubicación das sedes, eu preferiría, como usuario e cidadadán residente na Coruña (ben, nos arredores), que a que se fixase na Coruña fose a da Fundación, desde logo. Con todo, á hora de pensar esas cousas, tampouco hai que esquecer que Caixa Galicia é o dobre de Caixanova, ou esta a metade de aquela, como queiran.
como comentei eiqui no meu comentario do 19-N, opino que esto da fusión de caixas é unha cortina de fume para “hacer que estamos haciendo algo, y que sabemos lo que hay que hacer para salir de la crisis”.
o artigo de sihomesi e o de feijoomente tamén esta semana animáronme a escribir este artigo, para quen lle poida interesar. con permiso:
http://nosquedaportugal.blogspot.com/2009/11/cortina-de-fume.html
saúdos.