Julia Otero, a quen podería chamar esa dama da radio se non fose por ese sorriso de rapaza encantada co que fai que ten e que tamén se lle aplicou a algunha que, máis que dama da radio era estrita gobernanta da micrófono, convidoume ao seu programa cando o fixo desde Santiago aproveitando que Onda Cero cumpre 20 anos (circunstancias que non sei se teñen relación). A cousa era falar da imaxe de Galicia nos medios de comunicación, enténdese que nos de fóra (nos de dentro, hai unha enquisa moi interesante do Colexio Profesional de Xornalistas sobre como os periodistas pensan que os seus medios reflicten a realidade galega). Algo que a ela lle preocupa, como galega que leva residindo toda a vida fóra e como comunicadora que sabe da importancia dos medios á hora de conformar a opinión da xente. Tamén é algo que preocupa aos galegos que levan dentro toda ou a maioría da vida, como se ve porque hai moitas cartas ao director que inclúen como argumento definitivo o parecer duns amigos de fóra. Se lles importa o meu, a min tanto me ten o que pensen por aí. Depender da aprobación allea é un síntoma de inseguridade tanto nas persoas como nas sociedades. Pero aló fun, a opinar, porque a indiferenza non deixa de ser unha opción.

Seguir lendo →