Foto from corominasijulian.blogspot.com

É a primeira morte dun amigo da que me entero por Twitter. A de Gonzalo Canedo, o editor da obra en castelán de Lois Pereiro, o magnífico volume da Obra Completa bilingüe, traducida por Dani Salgado, e Poesía última de amor y enfermedad. Chamárame de parte de Manuel Rivas. Díxome que era de Cerceda criado na Coruña, e que nos 80, antes de irse a Barcelona,  coñecíanos de vista, cousa habitual naquela época na que o deporte máis practicado era o cruce de miradas.

Unha das cousas polas que lle estou agradecido ao Ano Lois foi pola xente que coñecín, ou máis ben por como coñecín á xente, a valía de uns e outros. Con Gonzalo entendínme de entrada, e iso que a proposta era tan importante como arriscada: toda a obra, en castelán, para unha editorial pouco coñecida. Penso que non fixen mala elección. Non sei desde o punto de vista da difusión, non desde o punto de vista persoal que é, a mín -e a Lois- o que me interesa. En persoa -presencialmente- vímonos un par de ocasións. Unha cando a presentación do libro na Cidade da Cultura.

Eu, Paco Barxas, Gonzalo, Roberto Varela, na presentación da Obra Completa

Outra, nunha tarde na Coruña na que fomos peregrinando de bar en bar sen saber como dar por rematada a peregrinaxe e a conversa.

Como de todos os que se van, queda o seu recordo, mesmo en tipos que tratamos pouco, como eu, e no seu caso, un excelente catálogo feito xente rara que escribía moi ben ou de xeito moi interesante, como aquel celso castro, que soamente ao rematar a súa novela se dou conta de que fora o seu compañeiro de pupitre no instituto da Agra do Orzán.

Querería dicirlle todo isto á súa familia, aos seus amigos, á xente que traballou con el. E doume conta de que o único que teño é o seu mail e o número do seu móbil.

A portada de La Razón na que saía Alberto Núñez Feijoo…está sacada aquí, preto de Casa Gades. 

Menos mal que escolleron facelo cara o escaparate da esquerda, e non de fondo co escaparate da dereita.

(via Mourullo)