• About
  • Arquivos

Si home si

~ Outro periodista no millo

Si home si

Tag Archives: Lois Pereiro

Biblioteca Lois Pereiro

23 Sábado Mai 2015

Posted by sihomesi in Si home si

≈ Deixar un comentario

Etiquetas

AELG, Biblioteca Municipal, Cultura, Día das Letras, escritores, literatura galega, Lois Pereiro, Manuel Rivas, Monforte de Lemos, poesía

Hoxe andarei por Monforte, porque alí aínda é Ano Lois Pereiro. Éo nos corazóns —ou na víscera onde cada quen faga residir a emoción— de moita xente, pero na cidade onde el naceu éo oficialmente, por decisión do Concello, e hoxe celébrase o acto polo que a Casa da Cultura e a Biblioteca se chamarán desde agora Poeta Lois Pereiro.

Foto Carlos Cortés. La Voz de Galicia

A mesma Casa da Cultura onde tivo lugar a sesión solemne da Real Academia do Día das Letras Galegas, hai catro anos, naqueles días nos que lle acabei collendo algo de manía ao meu irmao pequeno de tanto traballo que deu. O de hoxe será algo máis sinxeliño. Acudiremos unha requitropa —que é a monfortina expresión para culimaia, ou rabaño máis ou menos humano— de persoas, diremos cousas, agardo que breves, e hala, a facer tempo ata a noite a escoitar a Vera Lynn e a Tres Trebóns.

Biblioteca Lois.B

Ben, antes do “hala!”, a familia daremos uns libros deses que son difíciles de atopar.  Un facsímile, a obra completa bilingüe e dúas traducións da poesía completa, á que fixo ao inglés Jonathan Dunne e a que fixo ao búlgaro Tsvetanka Elenkova.

Loia 4

Cuberta tradución bulgaro

A importancia do inglés non fai falta que a proclame eu, xa se encargan as autoridades educativas deste país, pero no que atinxe ao búlgaro, a min paréceme que calquera biblioteca que se prece debe contar nos seus andeis con edicións en búlgaro, ou en finés, ou lingua así. Pero sobre todo, nestes tempos nos que o acceso ao coñecemento, ou polo menos á información é ben doado, calquera biblioteca debe contar con libros. As bibliotecas están ben para traballar sen ceder as distraccións, para acceder a internet quen non o teña na casa, ou para consultar datos inasequibles por outros medios. Pero unha biblioteca é para ler libros nela, en recollemento colectivo, ou levalos para casa a desfrutalos a soas.

Cando Lois e eu eramos nenos, os libros entraban na casa nos santos, nos aniversarios, e nos desprazamentos por cuestións médicas, fundamentalmente —ai!, e ese “ai!” non é retórico— ao dentista. Pero entre cumpreanos, empastes e revisións oculares, estaba a biblioteca da Caixa, e alí Julio Verne, Salgari, e unha chea de refuxios, tropicais ou glaciares para as tardes de néboa ou de aburrimento. Supoño que os políticos devecen por ter rúas e prazas co seu nome, barcos de guerra ou acordos de paz. Tanto que mesmo lles poñen a placa en vida, o que se sabe se evidencia máis os méritos dun ou o peloteo dos outros.
FullSizeRender

Pero para un escritor, que mellor que unha biblioteca, unha das trincheiras que nos van quedando contra a barbarie ilustrada —ilustrada non porque ilustre, senón porque ten “santos”, imaxes—. Tampouco está mal que che dediquen un colexio, pero o malo dos centros do ensino é que as experiencias son daquela maneira, e sempre corres o risco de escoitar: “cada vez que me lembro do Otero Pedrayo danme ganas de converterme nun asasino en serie”, sen que o pobre don Ramón teña culpa ningunha. O peor que che pode ocorrer nunha biblioteca é que sexan pouco delicados lembrando que hai un ano que tes un libro na casa. Polo demais, como lle escoitei unha vez ao irmán Rivas citar a René FullSizeRender2Char: “Dans mon pays, on dit merci”. No meu país danse as grazas.

 

(La Opinión de A Coruña 11 de abril de 2011)

Comparte

  • Twitter
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Correo-e

Gústame esto:

Gústame Cargando...

O día no que Lois Pereiro e Xosé Díaz Castro se desvirtualizaron

22 Sábado Xuñ 2013

Posted by sihomesi in Xeral

≈ 1 comentario

Etiquetas

cultura galega, Día das Letras Galegas, Galicia, Lois Pereiro, poesía, Real Academia Galega, Xosé Díaz Castro

A edición orixinal de Nimbos, a de 1961, estaba na casa, con aqueles gravados en negro tan contundentes que deixaban a súa pegada máis aló da tinta, naquel papel que recordo distinto do habitual nas publicacións de Galaxia, con aquel olor característico dos libros impresos de entón. NimbosDebía estar na casa como un dos derrelictos do naufraxio de Manuel Rivas e meu como vendedores de libros na facultade de Ciencias da Información ou máis posiblemente como adquisición de Lois na librería Xistral que tiñan Manuel María e Saleta nas galerías Fontecha de Monforte. 

O caso é que para min, que daquela aínda me esforzaba ben por ser lector de poesía, como para Lois, que xa entón era un devorador omnívoro, pero sobre todo de poesía, aquel libro dun estraño autor do que non sabiamos moito era un dos poemarios de cabeceira.

Tempo despois, Lois estaba cun amigo -posiblemente Fernando Saco- nun dos bares do barrio do Paseo de Extramadura no que acabamos vivindo en Madrid. Non nos bares que máis ou menos frecuentabamos, no propio Paseo, senón nun deses perdidos no medio da chea de rúas todas iguais e todas distintas que había á esquerda segundo se colle para Estremadura (á dereita estaba e supoño que está o suburbano e a Casa de Campo), e ao que chegaron para tomar algo no medio dunha sesión de flaneo.

No medio da conversa, un señor que os escoitaba falar, preguntoulles retóricamente se eran galegos. Entre que estudiades e que facedes, xurdiu o tema da literatura. Que libros ou que autores che gustan?, preguntoulle o home. Lois, foille dando nomes de libros e autores, e citou Nimbos de Xosé Díaz Castro. “Eu son Xosé María Díaz Castro”, dixo o home.

Non fai falta que pasara nunha pulpería no extrarradio de Bos Aires e non nun bar deses de “al fondo hai sitio, caballeros! una cañita?” e onde hai sangue callado e zarajos de tapa para que o conto teña un aire borgiano. Tampouco a evidente similitude dun rapaz políglota (pero menos) que puía versos como precisos e fermosos como agullas mentres traducía capítulos de Kung Fu ou o Espantallo e a Sra King, ou películas porno, e o profesor políglota (este si) e xefe de documentación do Instituto de Frío do CSIC que traducía literatura sueca e Selecciones del Reader’s Digest mentres plasmaba as súas dúbidas de crente e a súa nostalxia da Terra en versos perfectos coma sucos.

Comparte

  • Twitter
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Correo-e

Gústame esto:

Gústame Cargando...

Imaxe

Hoxe cumpriría 55 anos

16 Sábado Feb 2013

Etiquetas

Lois Pereiro

Lois en Riazor

Comparte

  • Twitter
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Correo-e

Gústame esto:

Gústame Cargando...

Posted by sihomesi | Filed under Non sei eu...

≈ Deixar un comentario

Queda inaugurada a web de Lois Pereiro

14 Mércores Xul 2010

Posted by sihomesi in Non sei eu...

≈ 3 Comentarios

Etiquetas

literatura galega, Lois Pereiro, poesía

(by appointment Alfredo&Tati)

Comparte

  • Twitter
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Correo-e

Gústame esto:

Gústame Cargando...

Retrato de Lois como artista adolescente

02 Venres Xul 2010

Posted by sihomesi in El País

≈ 4 Comentarios

Etiquetas

Lois Pereiro

Comparte

  • Twitter
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Correo-e

Gústame esto:

Gústame Cargando...

Twitter Updates

  • RT @LordoLordor: No existe el "efecto capitalidad" pero, tras Sevilla, la provincia con mayor número de grandes beneficiarios de la PAC (lo… 2 hours ago
  • RT @xornalistas: Lydia Cacho (@lydiacachosi), Daria Chultsova e Katerina Bakhválova (@Belsat_Eng), a Plataforma na Defensa da Liberdade de… 3 hours ago
  • Boa serie de informacións sobre un episodio escuro en todos os aspectos. twitter.com/nataliajunquer… 19 hours ago
  • De la serie. «Una democracia plena, una sociedad normal»: Un juez investiga un viaje de lujo de 40 personas a Vietn… twitter.com/i/web/status/1… 19 hours ago
  • RT @AvendanoTV: #LP25anos @ateneocasino #LoisPereiro #poesía https://t.co/3I0LKom2J3 20 hours ago
Follow @sihomesi

Gardar blog / post

Gardar como pdf

Escribe o teu enderezo de correo electrónico para seguir este blogue e recibir notificación dos novos artigos.

Artigos recentes

  • 26X: Alguén debe unha cea a alguén
  • O Motín da Bounty
  • Ooola, outra vez
  • E que morren os votantes
  • Hoxe pense noutra cousa (Xornada de reflexión)

Comentarios recentes

tlqqcghlwy en Inxerencias ferroviarias

Arquivo

Categorías

  • El País
    • Municipales 2.0
  • Estoume quitando
  • Kinopravda
  • Matrix Press
  • Non sei eu…
  • Público
  • Permítanme
  • Res Publica
    • Destafoi
    • Destavai'05
    • O que veña 2012
    • Resaca Local 07
  • Si home si
  • TVsihomesi
  • Uncategorized
  • Xeral

Meta

  • Rexistrarse
  • Iniciar sesión
  • Feed de entradas
  • Feed de comentarios
  • WordPress.com

Facebook LUZES

Facebook LUZES

Blog en WordPress.com.

Cancelar

 
Cargando comentarios...
Comentario
    ×
    loading Cancelar
    A entrada non se enviou - comproba os teus enderezos de correo electrónico!
    Fallou a verificación do correo-e, téntao outra vez
    Sentímolo, o teu blog non pode compartir artigos por correo electrónico.
    Privacidade e cookies: Este sitio utiliza cookies. Ao continuar usando este sitio estás a aceptar a súa utilización.
    Para saber máis, incluído como controlar as cookies, consulta aquí: Política de cookies
    A %d blogueros les gusta esto: