Recoñezo que cheguei tarde ao debate crucial do ano. O de se o vestido era azul e negro ou branco e dourado. A información seria e importante está xa tan pouco xerarquizada e colocada onde cadra, que souben do caso por un debuxo de O Bichero, no que dous patróns debatían e un terceiro, cun sorriso color granate, terciaba: “Tinto barrantes!”. Porque a moitos pareceralles que medio mundo debatendo sobre se un vestido era dunha color ou doutra, como se iso fose importante, o ton ou o vestido en si mesmo, era unha trangallada, comparable a daqueles sabios bizantinos que dedicaban o tempo a discutir cantos anxos cabían na punta dun alfinete mentres os turcos asaltaban as portas da capital do imperio. Non é tal. A parvada do vestido, como outras moitas cousas que teñen entretido a medio mundo e que por fóra parecen, efectivamente, parvadas, son o resultado de elaborados plans formativos.
Seguir lendo →