Etiquetas
Se me permiten unha confesión, das peores situacións que recordo, cando máis dúbidas me atravesaron e máis considerei que que porra de mundo este, foi unha cando tiña quince anos. Non falo dos malos tragos da vida, senón desas situacións nas que tomar unha decisión é como escoller entre o risco de gangrena ou quedar sen perna (pode parecer esaxerado, pero era o acaído no contexto das miñas lecturas xuvenís: Jack London, Salgari, Stevenson ou o Capitán Marryat). Paseinas parecidas cando tiven que decidir, xa de adulto, entre varias opcións profesionais, ou se mudarme de casa. Pero nada comparable aos suores, noites en vela e anos de vida noviña que perdín mentres me decidía se me presentaba á revalida de sexto de bacharelato.
